Susanne Osanto is hoogleraar Oncologie in het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) en werkzaam als internist-oncoloog bij de afdeling Medische Oncologie van het LUMC. Zij verkreeg een Fellowship KWF, van het Koningin Wilhelmina Fonds (KWF)/ Nederlandse Kankerbestrijding (NKB). Daarnaast is zij oprichter van een non-profit organisatie ter bevordering van klinisch en wetenschappelijk onderzoek op het gebied van kanker.

Meer informatie over Susanne Osanto

Kanker en thrombose

Osanto houdt zich bezig met de vraag wat kanker met bloedvaten te maken heeft. Waarom krijgt de ene persoon kanker en de andere niet, waarom treedt er bij de ene kankerpatiënt stolling op in de vaten en bij de andere niet? Soms is trombose zelfs de eerste manifestatie van kanker. Een kankerpatiënt met trombose heeft een slechtere prognose dan een patiënt die geen trombose krijgt. 
In het bloed van kankerpatiënten circuleren nanosize kleine celfragmenten, microparticles, die de stolling op gang kunnen brengen door expressie van functioneel actief tissue factor, de initiator van de stollingscascade. 
Longitudinaal, verzamelde bloedsamples (liquid biopsy) van prostaatkanker patiënten worden onderzocht op circulerende tumorcellen (CTCs), ctDNA, DNA sporen van de kankercel, en tumor/vaat RNA naar cruciale DNA aberraties. In een regionaal opgezet onderzoek worden tumorweefsels onderzocht op cruciale DNA aberraties. 

Kankertherapie veroorzaakt ook endotheelschade, soms met (fatale) arteriële en veneuze trombose als gevolg. In bloed van deze kankerpatiënten vinden we geen verhoogd MP-TF activiteit maar wel vrij ijzer, en ijzer-overload, hetgeen het verhoogde risico op moeheid, metabool syndroom, cardiovasculaire ziekten en orgaanschade bij kanker survivors kan verklaren. Awareness bij arts en patiënt, lifestyle coaching en verder onderzoek zal leiden tot effectieve preventie strategieën. 

Wetenschappelijke carrière

Susanne Osanto heeft haar opleiding Geneeskunde (cum laude) en promotieonderzoek gedaan aan de Universiteit van Leiden. Zij specialiseerde zich in moleculaire biologie aan de Universiteit van Californië San Diego (UCSD).
Zij  werkte als een van de eerste in Nederland met verschillende gemodificeerde virussen in het kader van gentherapie en stond aan de basis van de ontwikkeling en implementatie van individuele cellulaire T cel immunotherapie met patient-eigen en -specifieke cellualire produkten.  Zij promoveerde in 1993  op het proefschrift “Immunotherapie van Kanker”.
In 1993-1994 was zij Visiting Professor in  Duke Medical Center, te Durham, in North Carolina.
Zij werd op 1 december 2009 benoemd tot hoogleraar met als leeropdracht Oncologie, in het bijzonder de Epidemiologische en Vasculaire Aspecten van Kanker en Kankertherapie. De titel van haar oratie op 28 mei 2010 was Panta rhei (“alles stroomt”). 
Zij is medisch-oncoloog en wijdt zich aan het verbeteren van de kwaliteit en therapeutische opties voor patienten met kanker. Zij is lid van verschillende professionele organisaties , was jarenlang lid van het organisatie comité van een Europees multidisciplinair kankercongres, bekleedde bestuursfuncties (o.a. voorzitter) bij internationale wetenschappelijke organisaties. Zij was de voorzitter van de Nederlandse Richtlijn voor nierkanker. Zij is oprichter van een non-profit organisatie die zich tot doel stelt klinisch en wetenschappelijk onderzoek op het gebied van kanker te bevorderen.
Zij organiseerde internationale congressen, o.a. de 1st International State-of-the-Art in Bladder Cancer Conference (2010) and the 1st International State-of-the-Art in Prostate and Kidney Cancers Conference, in Amsterdam (2013).