Remco van Doorn is dermatoloog en hoofdonderzoeker bij het Leids Universitair Medisch Centrum, met speciale aandacht voor melanoom. Daarnaast is hij werkzaam bij het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis-Nederlands Kanker Instituut.

Meer informatie over Remco van Doorn

Remco van Doorn is dermatoloog en hoofdonderzoeker bij het Leids Universitair Medisch Centrum, met speciale aandacht voor melanoom. Daarnaast is hij werkzaam bij het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis-Nederlands Kanker Instituut.

Melonoom onderzoek

Melanoom is een maligne tumor van melanocyten, de pigmentcellen die zich met name in de huid bevinden. Vanwege het metastatische gedrag en de toenemende incidentie is melanoom klinisch het meest relevante tumortype op dermatologisch gebied. Erfelijke factoren en blootstelling aan ultraviolette straling bepalen het risico op het ontwikkelen van melanoom. Het LUMC is een groot melanoom centrum en het landelijk verwijscentrum voor erfelijk melanoom.

Het primaire doel van de leerstoel is het verbeteren van de behandeling van melanoom door middel van translationeel onderzoek. Dit omvat het gebruik van inzichten uit de genetica, celbiologie en immunologie om nieuwe diagnostische, preventieve en therapeutische strategieën te ontwikkelen, met name bij melanoom in een vroeg stadium en familiair melanoom.

De klinische zorg voor patiënten met melanoom is multidisciplinair, waarbij dermatologen, chirurgen, oncologen, pathologen en radiologen betrokken zijn. Voor het diagnosticeren en screenen van patiënten met erfelijk melanoom door CDKN2A genmutatie wordt al vele jaren met klinisch genetici van LUMC samengewerkt. De aandacht is daarnaast vooral gericht op het diagnosticeren van melanoom in een vroeg stadium en het stratificeren van patiënten die in aanmerking komen voor adjuvante therapie.

De huidige onderzoeken richten zich op verschillende complementaire gebieden. Het eerste gebied is onderzoek naar cellulaire senescence in melanocytaire nevi als aangrijpingspunt voor een farmacologische behandeling. Congenitale nevi en dysplastische nevi kunnen voorlopers zijn van melanoom. De cellen waaruit nevi bestaan bevinden zich in een staat van senescence die specifieke aangrijpingspunten voor therapie met zich meebrengt.

Een tweede onderzoeksgebied betreft de functionele gevolgen van inactivatie van het CDKN2A gen bij de ontwikkeling van melanoom. CDKN2A is het belangrijkste melanoom predispositie gen dat codeert voor de p16 en p14 tumor suppressor eiwitten. De bevindingen uit dit onderzoek kunnen helpen bij het ontwikkelen van preventie- en behandelingsstrategieën voor erfelijk melanoom.

Bijdragen aan onderzoek naar innovaties in de klinische melanoomzorg, dat in grote samenwerkingsverbanden wordt uitgevoerd, vormen een ander gebied. Dit omvat onder meer studies naar melanoom predispositie genen voor de preventie, digitale beeldanalyse voor de diagnose, DNA methylatie biomarkers voor de prognose en adjuvante immuun activatie voor de behandeling van melanoom.

Daarnaast bestaan de activiteiten uit het geven van onderwijs in dermatologie, huid oncologie en cutane biologie aan studenten Geneeskunde en Biomedische Wetenschappen, alsmede artsen in opleiding tot medisch specialist.

Wetenschappelijke carrière

Na promotie onderzoek naar cutaan T-cellymfoom aan de Universiteit Leiden, heb ik onderzoek gedaan naar melanoom genetica bij het Nederlands Kanker Instituut en het Dana Farber Cancer Institute. Als academisch dermatoloog bij het LUMC ben ik betrokken geweest bij fundamentele, translationele en klinische onderzoeken naar melanoom. Voor mijn onderzoek heb ik steun gekregen van KWF Kankerbestrijding (fellowship voor medisch specialisten), Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (genomics fellowship), Melanoma Research Alliance (young investigator award), KiKa en Leiden Center for Computational Oncology. Thans ben ik lid van het bestuur van de European Society for Dermatological Research en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Experimentele Dermatologie. Mijn voornaamste belangstelling gaat uit naar de genomics van melanoom, cellulaire senescence en klinische dermatologie. Op 1 januari 2024 ben ik benoemd tot hoogleraar aan de Universiteit Leiden, met de oratie op 15 november 2024.