Jan Verschuuren is hoogleraar spierziekten en hoofd van de afdeling Neurologie. Hij is opgeleid als neuroloog en als immunoloog (SMBWO geregistreerd). Hij heeft altijd een sterke interesse gehad in neurowetenschappen, immunologie en spierziekten. Momenteel vervult hij ook de functie van hoofd van het Neuroscience Research Thema in het LUMC.

Meer informatie over Johannes Verschuuren

Jan Verschuuren is hoogleraar spierziekten en hoofd van de afdeling Neurologie. Hij is opgeleid als neuroloog en als immunoloog (SMBWO geregistreerd). Hij heeft altijd een sterke interesse gehad in neurowetenschappen, immunologie en spierziekten. Momenteel vervult hij ook de functie van hoofd van het Neuroscience Research Thema in het LUMC.

Spierziekten

Mijn leerstoel betreft neuromusculaire ziekten, ofwel spierziekten. Er bestaan ongeveer 600 spierziekten. De meeste zijn zeldzaam, of zelfs ultra-zeldzaam, en ze worden veroorzaakt door een genetisch defect of een verworven immunologisch probleem. Om goed te kunnen bewegen zijn zowel de spieren als de perifere zenuwen (de zenuwen buiten de hersenen en ruggenmerg), als ook de speciale structuren die de zenuwcel met de spier verbinden van essentieel belang. Ogen openen, spreken, slikken, lopen en sporten, iedere activiteit in ons dagelijks leven hangt af van het goed functioneren van een of meer van de 650 spieren in ons lichaam. Opvallend genoeg heeft elke spierziekte haar eigen unieke patroon van spierzwakte. Dit geeft aan dat er enorme verschillen bestaan tussen de spieren in ons lichaam. Een spier is niet gewoon een spier, maar is sterk gespecialiseerd afhankelijk van de plaats en functie. Vergelijk bijvoorbeeld een minuscuul oogspiertje, dat weinig kracht produceert met en hoog nivo van precisie, met een bovenbeenspier, die gebruikt wordt om brute kracht te leveren om te rennen of schaatsen.

Het onderzoek van het neuromusculaire team in het LUMC concentreert zich rond vijf neuromusculaire ziekten, met name van de spier en de zenu-spier overgang. Hieronder vallen myasthenia gravis (MG) en het Lambert-Eaton myastheen syndroom (LEMS), Duchenne en Becker spierdystrofie (DMD and BMD), inclusion body myositis (IBM), facioscapulohumerale spierdystrofie (FSHD), en oculopharyngeal spierdystrofie (OPMD). Het klinische team van Jan Verschuuren fungeert als nationaal verwijscentrum voor patiënten met MG, LEMS, DMD of BMD, en is betrokken in klinische, epidemiologische, electrofysiologische of immunologische studies. De neuromusculaire groep in het LUMC neemt deel aan klinische trials en is intensief betrokken bij de translationele onderzoeksprojecten in nauwe samenwerking met de afdeling Humane Genetica.

Wetenschappelijke carrière

Jan Verschuuren is opgeleid tot neuroloog  in het Maastricht Universitair Medisch Centrum. De titel van zijn proefschrift (1989) was "Experimental Autoimmune Myasthenia Gravis. Antibodies, idiotypes and anti-idiotypes". Jan Verschuuren specialiseerde zich in spierziekten en immunologie, en werd in 1995 geregistreerd als SMBWO-immunoloog. Hij werkte in Memorial Sloan-Kettering Cancer Center in New York met prof. Jerome Posner en prof. Josep Dalmau aan paraneoplastische autoimmuunziekten, waaronder het Lambert-Eaton myastheen syndroom. In 1995 trad hij toe tot de staf  van de afdeling Neurologie van het LUMC. In 2010 werd hij benoemd tot bijzonder hoogleraar Neuromusculaire Ziekten met steun van het Prinses Beatrix Spierfonds. De titel van zijn oratie was “Tijd voor gespierde taal”. Sinds april 2017 is hij afdelingshoofd Neurologie en sinds 2020 voorzitter van het Neuroscience Research Thema in het LUMC

Jan Verschuuren is al vele jaren actief in het neuromusculaire veld.  Hij heeft ruim 300 wetenschappelijke publicaties, diverse reviews en verschillende boekhoofdstukken op zijn naam staan.

Publicaties