Dinko (officieel Domenico) Valerio (1956) werd in 1992 benoemd tot hoogleraar en hoofd van de afdeling Gentherapie, afdeling Cel- en Chemische Biologie. In de voetsporen van de pioniers van beenmergtransplantatie in Leiden (Prof. D.W. van Bekkum, Prof. J.J. van Rood en Prof. J.M.J.J. Vossen) richtte de groep zich op het overbrengen van menselijke genen naar hemopoëtische stamcellen. Na het isoleren en onderzoeken van het menselijke gen voor adenosine deaminase (ADA) lag de initiële focus op het corrigeren van een niet functionerende afweer veroorzaakt door een defect ADA-gen. Dit resulteerde in 's werelds eerste beenmerg gentherapie trial bij patiënten met een ernstige immuunstoornis in samenwerking met Dr. A. Fischer (Hôpital Necker, Parijs) en Dr. R.J. Levinsky (Great Ormond Street Hospital, Londen). In de loop der jaren heeft de groep onderzoek gedaan naar concrete toepassingen en verbeteringen van verschillende virale vectorsystemen. De meeste programma's werden uitgevoerd door promovendi die zo een opleiding kregen die als basis diende voor hun verdere carrière.

Meer informatie over Dinko Valerio

Dinko (officieel Domenico) Valerio (1956) werd in 1992 benoemd tot hoogleraar en hoofd van de afdeling Gentherapie, afdeling Cel- en Chemische Biologie. In de voetsporen van de pioniers van beenmergtransplantatie in Leiden (Prof. D.W. van Bekkum, Prof. J.J. van Rood en Prof. J.M.J.J. Vossen) richtte de groep zich op het overbrengen van menselijke genen naar hemopoëtische stamcellen. Na het isoleren en onderzoeken van het menselijke gen voor adenosine deaminase (ADA) lag de initiële focus op het corrigeren van een niet functionerende afweer veroorzaakt door een defect ADA-gen. Dit resulteerde in 's werelds eerste beenmerg gentherapie trial bij patiënten met een ernstige immuunstoornis in samenwerking met Dr. A. Fischer (Hôpital Necker, Parijs) en Dr. R.J. Levinsky (Great Ormond Street Hospital, Londen).

In de loop der jaren heeft de groep onderzoek gedaan naar concrete toepassingen en verbeteringen van verschillende virale vectorsystemen. De meeste programma's werden uitgevoerd door promovendi die zo een opleiding kregen die als basis diende voor hun verdere carrière.

Wetenschappelijke carrière

In de begindagen van gentherapie speelde Dinko ook een actieve rol in de acceptatie hiervan. Onder andere als stichtend lid en vice-voorzitter van de European Society of Gene Therapy en als lid van de Commissie Gentherapie van de Nederlandse Gezondheidsraad.

In 1993 richtte Dinko IntroGene (later omgedoopt tot Crucell) op, een spin-off bedrijf van zijn academische onderzoeksgroep met als doel het verder ontwikkelen en commercialiseren van gentherapieën. Dinko werd CEO van het bedrijf waarna zijn aanstelling bij het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) honorair werd. De academische onderzoeksgroep fuseerde uiteindelijk met de groep van professor R.C. Hoeben.

Op initiatief van Dinko werd een samenwerking met de groep van hoogleraar A.J. van der Eb en hoogleraar R.C. Hoeben gevormd, wat resulteerde in de generatie van PER.C6, een cellijn die in eerste instantie werd gebruikt voor gentherapie en later ook voor de ontwikkeling van een grote verscheidenheid aan vaccins. Bij de overname van Crucell door Johnson en Johnson werden deze programma's voortgezet. Ze omvatten thans onder andere vaccins tegen SARS-CoV-2, HIV, Respiratory Syncytial Virus (RSV), Polio, Griep, Ebola, Zika en Middle East Respiratory Syndrome (MERS). Als gevolg hiervan staan in het Leiden BioScience Park momenteel faciliteiten waarin op grote schaal nieuwe vaccins voor wereldwijd gebruik geproduceerd worden.

Een derde toepassing van de op PER.C6 gebaseerde vectortechnologie resulteerde in een onderzoekslijn op het gebied van genomics. Dat leidde uiteindelijk tot een spin-off van Crucell, Galapagos Genomics waarvan Dinko een van de mede-oprichters is. Tot op heden gebruikt Galapagos de PER.C6 technologie voor de ontdekking van genen die coderen voor targets voor geneesmiddelen met nieuwe werkingsmechanismen.

Dinko begeleidt momenteel ondernemers en fungeert als "ambassadeur" van het LUMC en de Universiteit in het Leiden BioScience Park. Hij is mede-oprichter en lid van de Raad van Commissarissen van de Leidse biotechnologiebedrijven ProQR therapeutics en Leyden Laboratories.