Danny Jol is sinds 2024 als docent en promovendus straf(proces)recht verbonden aan het Instituut voor Strafrecht & Criminologie van de Universiteit Leiden.

Meer informatie over Danny Jol

Danny Jol is sinds 2024 als docent en promovendus straf(proces)recht verbonden aan het Instituut voor Strafrecht & Criminologie van de Universiteit Leiden. Hij studeerde rechten aan de Universiteit Leiden met als afstudeerrichtingen straf(proces)recht en burgerlijk recht.

Onderwijs

Vanaf 2010 is hij werkzaam als docent straf(proces)recht, eerst bij het Willem Pompe Instituut voor Strafrechtswetenschappen van de Universiteit Utrecht (2010-2012, 2016-2017) en thans bij het Instituut voor Strafrecht & Criminologie van de Universiteit Leiden (2012-2016, 2017-…). Hij was als docent ook betrokken bij het vak Geschiedenis van het Europees Publiekrecht (variant Geschiedenis van het Staats- en Strafrecht) van het Instituut Metajuridica, afdeling Historische ontwikkeling van het recht, van de Universiteit Leiden (2013-2014). Sinds 2017 is hij aangesteld als promovendus. Als docent straf(proces)recht is hij betrokken bij diverse straf(proces)rechtelijke vakken.

Onderzoek

Onder de (werk)titel ‘Tusschen Westersche leuzen en Oostersche mogelijkheden. De herziening van het Nederlands-Indische strafprocesrecht voor niet-Europeanen in 1941 en de Volksraad’ bereidt hij een proefschrift voor over het strafprocesrecht in het toenmalige Nederlands-Indië. In het aan dit proefschrift ten grondslag liggende onderzoek staan twee vragen centraal. Ten eerste de vraag in hoeverre de herziening van het strafprocesrecht voor niet-Europeanen op het punt van het vooronderzoek en het Openbaar Ministerie in 1941 heeft bijgedragen aan de daarmee beoogde ‘gelijkwaardigmaking’ van dat strafprocesrecht aan dat geldende voor Europeanen, het één en ander begrepen in de zin van toekenning van een gelijkwaardig niveau van rechtsbescherming. Ten tweede de vraag welke invloed de behandeling van de ontwerp-ordonnanties (wetgeving) betreffende deze herziening van het strafprocesrecht voor niet-Europeanen in de Volksraad (de centrale Ned.-Indische volksvertegenwoordiging) op deze (ontwerp-)ordonnanties heeft gehad, met name bezien vanuit een oogpunt van rechtsbescherming.

In vervolg op zijn proefschrift bereidt hij onderzoek voor naar het straf(proces)recht in het toenmalige Nederlands Nieuw-Guinea (1949-1962). Daarnaast bereidt hij onderzoek voor naar gratieverlening aan personen die in de periode 1848-1870 door de Rechtbank te St. George Delmina (ook wel St. George d’Elmina genoemd) ter dood waren veroordeeld. Deze rechtbank was gevestigd en sprak recht in het gebied van de toenmalige Nederlandse bezittingen aan de Kuste van Guinea (ook wel de (Nederlandse) Goudkust genoemd; in het tegenwoordige Ghana).

Publicaties