Willem Einthoven

Bezoekadres: Kolffpad 1
2333 BN Leiden
Telefoon: 071 527 3169 / 3020

Maandag t/m vrijdag: 08:30 - 19:00 uur
Zaterdag en zondag: gesloten

Parkeerplaatsen voor gehandicapten

Twee parkeerplaatsen op ongeveer 50 meter afstand van de ingang, op het Van Rijsselpad en op het Poelweteringpad.
Locaties op de kaart

Ingang

Er is een deur met greep.
De doorgang is ca. 85 cm breed.

Assistentie

Er is geen receptie.

Liften

Na de ingang rechts- of links langs de trappen in het midden, voorbij een automatische deur. De liften bevinden zich hierna aan de rechterzijde. Alle verdiepingen zijn met de lift bereikbaar.

Rolstoeltoegankelijke toiletten

Voorbij de liften meteen naar rechts. Vervolgens nogmaals meteen rechts. Het toilet bevindt zich aan de rechterzijde.

Eventuele obstakels

De toegangsdeur opent niet automatisch, medewerkers kunnen een afstandsbediening aanvragen bij het secretariaat van het UFB.
Er is geen deurbel.
De intercom bevindt zich na de buitendeur.
De deuren naar de afdelingen openen automatisch.

Parkeermogelijkheden universiteit

De parkeerplaatsen op de campussen van de Universiteit Leiden zijn beperkt. Heeft u een afspraak met een van onze medewerkers? Meld dan dat u met de auto komt; indien mogelijk zal er dan een parkeerplek voor u worden geregeld in een van onze parkeervoorzieningen.

Parkeermogelijkheden gemeente

Bezoekt u de Hortus botanicus, studentencentrum Plexus of een van onze faculteiten in het centrum van Leiden? Er zijn (beperkte) mogelijkheden tot betaald parkeren op straat en langs de grachten. Een alternatief is parkeerterrein Parking Leiden Haagweg, dat goed bereikbaar is vanaf de toegangswegen naar Leiden. Een gratis shuttlebus brengt u naar iedere locatie in het centrum van Leiden en haalt u op elk gewenst moment weer op. Lopen kan ook: het terrein ligt op circa 15 minuten loopafstand van de binnenstad.

Informatie gemeente Leiden

Informatie Den Haag

Locaties, tarieven, vergunningen

Willem Einthoven (1860-1927) was hoogleraar in de fysiologie en histologie in Leiden. In 1924 kreeg hij de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde voor de ontdekking van het mechanisme van het elektrocardiogram.

Het Fysiologisch Laboratorium was het eerste in de rij van naoorlogse laboratoria helemaal buiten de stad. Kenmerkend voor het gebouw is de monumentale opzet, onder meer te zien aan de trappenhuizen, en de ambachtelijke vormgeving die het gebouw ouder doet lijken dan het is.