Nanoplastics in ons lichaam – hoe bezorgd moeten we zijn?
Piepkleine plasticdeeltjes: we vinden ze tegenwoordig overal, van de diepten van de oceaan tot op de top van bergen. In de bodem, in planten, dieren en zelfs in ons lichaam. De vraag is: zijn deze deeltjes schadelijk, en zo ja: hoe? Op wetenschapsplatform The Conversation bespreken milieuwetenschapper Meiru Wang en bioloog Michael Richardson de gezondheidsrisico’s van micro- en nanoplastics aan de hand van het laatste onderzoek.
‘Ons onderzoek suggereert dat nanoplastics, voor sommige dieren in ieder geval, schadelijk zijn’, schrijven de onderzoekers. Ze injecteerden plastic nanodeeltjes in kippeneieren en ontdekten dat de deeltjes zich ophoopten in weefsels van het hart, de lever en de nieren. Wang en Richardson ontdekten ook dat de plastic nanodeeltjes de stamcellen van kippenembryo’s kunnen beschadigen, en daarmee de ontwikkeling in gevaar kunnen brengen.
Gevaarlijk, nuttig, of iets daartussenin?
In de afgelopen jaren zijn micro- en nanoplastics ook aangetroffen in mensen, zoals in de hersenen, het hart en de longen. ‘En ook in de slagaders van mensen met vaatziekten, wat suggereert dat ze een potentiele risicofactor zijn voor hart- en vaatziekten.’ Er zijn ook nanodeeltjes gevonden in moedermelk, de placenta en recentelijk zelfs in menselijke testikels.
Maar we moeten voorzichtig zijn, schrijven de auteurs. ‘Er is geen bewijs dat nanoplastics de placenta kunnen passeren en in een menselijk embryo terecht kunnen komen. We hebben ook nog geen grote toenames gezien in geboorteafwijkingen of miskramen. Sommige onderzoekers onderzoeken zelfs potentiële voordelen van nanoplastics…’
Lees het volledige artikel op The Conversation:
Microplastics and nanoplastics have been found throughout the human body – how worried should we be?