Olaf van Vliet in NRC over de mogelijkheden om arbeidsmigratie te beïnvloeden
In het publieke debat wordt gesproken over het inperken van arbeidsmigratie. Welke mogelijkheden zouden daarvoor zijn? Olaf van Vliet, hoogleraar economie aan de Universiteit Leiden, bespreekt deze vraag in de NRC.
Nederland is lid van de EU. Daarom is sprake van vrij verkeer van personen. Het beïnvloeden van intra-EU arbeidsmigratie, als Nederland dat zou willen, zou daarom niet zozeer via migratiebeleid verlopen. In plaats daarvan zou gedacht moeten worden aan beleid dat op een meer indirecte manier de vraag naar arbeidsmigranten beïnvloedt.
Bijvoorbeeld, gemeenten zouden kunnen besluiten geen vergunningen meer te geven voor distributiecentra. Die grond zou dan kunnen worden gebruikt voor bedrijven die investeren in onderzoek naar technologische innovatie en zo bijdragen aan een hoogwaardige kenniseconomie. “Dit gaat ver, erkent Van Vliet, omdat we in Nederland niet gewend zijn om op die manier de economie te sturen. Maar als je arbeidsmigratie wilt inperken, zegt hij, ontkom je er niet aan.”
Ook op fiscaal vlak zijn er maatregelen denkbaar om arbeidsmigratie mee af te remmen. Neem het Westland, zegt Van Vliet, daar werken veel arbeidsmigranten in kassen. Jarenlang kregen tuinbouwbedrijven korting op de belasting die zij voor hun CO2-uitstoot betalen. Zo werden deze bedrijven gestimuleerd door het Rijk. Die korting kun je versneld afbouwen, zegt Van Vliet. Of je laat ze juist meer belasting betalen. Daarmee verhoog je de kosten voor tuinbouwers en kunnen ze minder arbeidsmigranten aannemen.
Het gevolg van dergelijke ingrepen zou zijn dat Nederlanders meer zouden gaan betalen voor tomaten en komkommers en voor het bezorgen van pakketten.
Meer lezen?
Bovenstaande citaten zijn afkomstig uit een klein fragment van een groter artikel genaamd: 'Wie arbeidsmigratie wil inperken, moet aan de economie sleutelen'. Wil je het hele artikel lezen? Bezoek dan de website van de NRC.