Carsten Stahn over koloniale misdaden; de actie herstelbetaling stokt in Europa
De golf van restituties die werd verwacht na de belofte van de Franse president Emmanuel Macron in 2017 om gestolen kunst terug te geven aan Afrika, is gestuit op juridische en politieke versperringen. Maar terwijl voormalige koloniale machten terugdeinzen, lijken 'Nieuwe Wereld'-landen meer te doen om misdaden tegen First Nations te herstellen.
Carsten Stahn, hoogleraar internationaal strafrecht aan de Universiteit Leiden in Nederland, zegt dat de houding ten opzichte van de teruggave van cultuurgoederen in Europa is veranderd, wat een teken van hoop is, maar dat de vooruitgang fragmentarisch is. Wat herstelbetalingen voor slachtoffers betreft, hebben de Europese staten enige stappen ondernomen, maar zij zijn beslist terughoudend. Zoals Stahn zegt in een redactioneel artikel uit 2020 voor de Leiden Journal of International Law, 'erkennen veel staten of actoren morele verantwoordelijkheid of politieke vormen van genoegdoening als onderdeel van een herstellende benadering van wangedrag (verontschuldiging, vergeving, berouw, verzoening en verzoening), maar schrikken zij terug voor benaderingen die een wettelijke erkenning van het onrecht inhouden, om precedenten te vermijden'.
Stahn denkt dat Duitsland, Nederland en België de Europese landen zijn die tot nu toe het meest hebben gedaan om koloniale misdaden aan te pakken.
Stahn merkt op dat alleen België een 'kaderwetgeving' heeft aangenomen over de teruggave van onrechtmatig verkregen cultuurgoederen, waardoor restituties sneller kunnen verlopen. 'Er moet meer gebeuren op Europees niveau', zegt hij tegen Justice Info.
Lees het volledige artikel in Justice Info