Jorrit Rijpma over de Europese immigratie aanpak n.a.v. de EU-top
De EU landen worstelen met de toename van migranten en asielzoekers. Tijdens de onlangs gehouden EU top zijn afspraken gemaakt over betere controle van de buitengrenzen van de Europese Unie en vindt meer overleg plaats met landen waar migranten vandaan komen.
Grensbewaking Europese Unie
Die betere controle van de buitengrenzen betekent volgens Jorrit Rijpma, hoogleraar Europees Recht in Leiden meer geld naar de EU-organisatie Frontex, die de grensbewaking van de Europese Unie coördineert, en meer geld naar landen als Griekenland, Bulgarije en Kroatië.
Rutte wil migratie beperken met betere grenscontroles en snellere terugkeer. 'Ja, dat klinkt wel logisch', zegt Rijpma. 'Maar dat is al eerder geprobeerd. En telkens blijkt weer hoe moeilijk het in de praktijk is. Europa kan wel dreigen met allemaal consequenties, maar als het erop aankomt zijn juist handelsbelangen of diplomatieke relaties vaak belangrijker.'
Over de zogenaamde grensmuur waarover gesproken wordt zegt Rijpma: 'Je mag wel een hek aan je grens bouwen, maar je mag mensen niet zomaar aan de grens terugsturen. Zogenaamde pushbacks zijn verboden. Een hek maakt toegang tot Europa alleen maar moeilijker en gevaarlijker. Je creëert bovendien een markt voor mensensmokkelaars. De EU zelf heeft altijd gezegd geen hekken te financieren. Regeringsleiders vragen nu toch om geld voor het versterken van de “grensinfrastructuur” van de landen aan de randen van Europa.'
Dublinverordening
Ook wil Rijpma van de Dublinverordening af. 'Ik denk dat er niemand is die de Dublin-regels goed vindt werken. Je ziet op Europees niveau gebeuren wat je in Nederland op gemeentelijk niveau ziet, met de spreidingswet. Niemand wil de opvang voor zijn rekening nemen. Er is een gebrek aan onderlinge solidariteit. De Dublin-regels zijn eigenlijk heel oneerlijk. Ze leggen de verantwoordelijkheid voor opvang bij de landen aan de buitengrenzen. Daarmee dragen de zwakste schouders de zwaarste lasten. Dublin is de spreekwoordelijke olifant in de kamer. Uiteindelijk ligt de oplossing bij nauwere Europese samenwerking en het verdelen van de verantwoordelijkheid voor vluchtelingen.'