Tanja Masson-Zwaan: 'Ruimtewedloop VS en China noopt tot internationale afspraken'
Verscheidene landen hebben nieuwe missies naar de maan op stapel staan, en nu niet alleen voor prestige en wetenschap, maar ook om grondstoffen te winnen.
De aanwezigheid van water werd in 2008 voor het eerst aangetoond door de Indiase Chandrayaan-1 missie. Deze constateerde substantiële hoeveelheden waterijs diep in de Shackleton-krater op de zuidpool van de maan. Later werd door Nasa de aanwezigheid van water ook op makkelijker bereikbare plaatsen aan zowel de noord- als de zuidpool vastgesteld. 'Een gamechanger', zegt Tanja Masson-Zwaan, universitair docent Lucht- en Ruimterecht, in Trouw. 'Elke kilo brandstof en ander materiaal dat vanaf de aarde omhoog wordt gebracht kost duizenden dollars. Lokale grondstoffen leveren enorme kostenreducties op.'
Er ontstaan steeds meer initiatieven voor internationale afspraken in de over de ruimte, ziet Masson-Zwaan. 'Landen die samenwerken binnen het Artemis-programma worden nu al gevraagd om de Artemis Accords te onderschrijven. Dit is een serie beginselen over hoe er samengewerkt wordt op en rond de maan. Tegelijk wordt er binnen de Chinees-Russische samenwerking aan een soortgelijke set van beginselen gewerkt. De afspraken binnen beide blokken lijken op elkaar, en kunnen uiteindelijk ook tot internationale wetgeving leiden.'
Het baart Masson-Zwaan zorgen dat er op het gebied van ruimte-exploratie steeds duidelijker twee blokken ontstaan: een geleid door de VS en een geleid door China, dat voortbouwt op de kennis en ervaring van Rusland. 'Wettelijk mag Amerika niet met China samenwerken aan toepassingen die zowel civiele als militaire doelen kunnen hebben. Ruimtevaart valt daar ook onder. Dus ontstaat er een soort afgedwongen wedloop, terwijl ze veel meer kunnen bereiken door samen te werken. Dat maakt goede internationale afspraken nog belangrijker, want uiteindelijk staan ze wel samen op de maan.'