Titaniumdioxide in de sloot: Leidsch Dagblad over onderzoek in het Levend Lab
In het Levend Lab onderzoekt het Centrum voor Milieuwetenschappen Leiden de effecten van vervuiling op het waterleven in een natuurlijke omgeving. Na verschillende pesticiden zijn dit jaar de nanomaterialen aan de beurt. Het Leidsch Dagblad sprak met promovendus Tom Nederstigt.
Witte nanodeeltjes
De onderzoekers kozen voor nanodeeltjes van titaniumdioxide. Dit veelgebruikt nanomateriaal staat ook wel bekend als E-nummer 171. Producenten voegen het toe aan bijvoorbeeld tandpasta, kauwgom en zonnebrand voor een mooie witte kleur.
Expres vervuilen
Net als andere nanodeeltjes belandt ook titaniumdioxide in het water. Wat dit betekent voor het milieu en waterleven, is echter nog onbekend. Om hier meer inzicht in te krijgen, vervuilde Nederstigt zeven slootjes met een realistische hoeveelheid nanodeeltjes. Twee sloten vervuilde hij daarnaast ook nog met een veelgebruikt pesticide, zeven controleslootjes liet hij schoon.
Monnikenwerk
Drie keer deze zomer tellen de biologen hoeveel diertjes, eieren en larven er in de verschillende slootjes leven. Dat is monnikenwerk: met een pincet en een turflijst.
Voor resultaten noemt Nederstigt het nog te vroeg, maar tijdens de eerste twee tellingen viel het al wel op dat in de vervuilde slootjes minder waterslakken leefden dan in de schone. Nederstigt: 'Ze lijken gevoeliger voor titaniumdioxide dan gedacht.' Eind augustus volgt de derde en laatste meting.
Positief effect?
Het effect van titaniumdioxide op het waterleven hoeft echter niet enkel negatief te zijn, denkt Nederstigt. Onder invloed van zonlicht en water kan titaniumdioxide namelijk reageren tot waterstofperoxide. Deze laatste chemische verbinding geeft vrije zuurstofradicalen af die inwerken op pesticide. 'Dat kan - theoretisch - de afbraak van pesticide versnellen.'
Leidsch Dagblad: Wat doen die nanodeeltjes in de sloot? Levend Lab in Leiden onderzoekt effect van titaniumdioxide op het waterleven. (Voor abbonees)