David Fontijn in het NRC over de zonneverering in de bronstijd
In de zomerserie van het NRC gaan verschillende wetenschappers in op de rol van de zon van in het menselijk bestaan. In het eerste stuk van deze serie wordt de zon in de prehistorie besproken.
David Fontijn, Professor Archaeology of Early Europe aan de faculteit Archeologie van de Universiteit Leiden, is kort over de zonneverering in de bronstijd: ‘Er was in ieder geval geen zonnegód. Er is niets dat wijst op goden zoals we die kennen uit de Griekse en Romeinse tijd. Er waren geen goddelijke personen. Als al iets vereerd werd, dan waren het eerder krachten dan goden’. Fontijn ziet overigens wel dat mensen in de bronstijd iets met de zon hadden, maar de zon stond niet centraal in een grotere traditie. ‘Die zonnewagen van Trundholm en de zonnehoeden zijn een duidelijke aanwijzing voor een culturele rol voor de zon. Maar welke rol? Er zijn geen tempels, geen godenbeelden’.
Voorouders
Fontijn denkt dat de zon veel meer te maken zal hebben gehad met geesten van voorouders die in het landschap verblijven. ’Dáárom eindigden in de bronstijd al die voorwerpen in moerassen en rivieren. Zoals Tacitus later schrijft over de Germanen die beweren dat de Rijn hun voorouder is. Misschien is dát nog wel een stukje diepe continuïteit. De zon is één element, soms belangrijk, maar vaak ook niet.’
Lees het volledige artikel op de website van het NRC.