Alexandre Afonso voor De Groene Amsterdammer over nettobetalers en netto-ontvangers
Alexandre Afonso, docent politieke economie aan de Universiteit Leiden, verscheen afgelopen week in een artikel voor De Groene Amsterdammer over de gevolgen van de instelling van de euro.
Al decennialang denken we dat Italië en Spanje op de Nederlandse pof leven. Maar achteraf bezien heeft de euro voor Nederland ontzettend goed uitgepakt – en een stuk minder goed voor zuidelijke landen. ‘Dit kan leiden tot de val van de muntunie.’
Het is belangrijk te beseffen dat de EU – voordat de euro één monetaire unie stichtte – bestond uit landen met ieder hun eigen ‘geldsysteem’: de gulden, Deutschmark, lira, enzovoort. Bij de invoering van de euro werden deze systemen op één hoop gegooid voor het eurosysteem. Essentieel hierbij was dat dit nieuwe systeem werd gemodelleerd naar het Duitse evenbeeld – streven naar lage inflatie en staatsschulden – én dat wanneer je sámen deel uitmaakt van één systeem er interacties ontstaan die voorheen niet bestonden. En deze interacties zijn bij aanvang van de muntunie onderschat.
Volgens Afonso is de situatie in de Zuidelijke eurolanden te beschrijven alsof je probeert te zwemmen met een blok cement op je rug. "Het is misschien net mogelijk om boven water te blijven, maar snel zwemmen, ho maar".
Bezoek de website van De Groene Amsterdammer om meer te lezen.