Trouw: 'Syriëgangers lieten hun families meestal in verbijstering achter'
Totaal overrompeld, dat waren de meeste families als bleek dat zoon of dochter ineens naar Syrië vertrokken was, constateren Daan Weggemans, Marieke van der Zwan en Marieke Liem in hun onderzoek naar familieleden van Nederlandse jihadisten.
Het onderzoek onderstreept hoe belangrijk het is gezinnen te ondersteunen. De meeste gezinsleden zijn geen dader, maar slachtoffer. Zo worden ze niet altijd bejegend. Meerdere families spreken over negatieve ervaringen met instanties.
Er zijn verschillende manieren om gezinnen bij te staan, bijvoorbeeld door het familiesteunpunt en lotgenotengroepen. Belangrijk voor de veiligheid, zegt Weggemans. “Veel Syriëgangers deden een poging hun familie over te halen ook naar het kalifaat te reizen. Soms met succes. Je moet gezinnen weerbaar maken, zeker als er ook broertjes en zusjes zijn."
Terugkeerders
In totaal vertrokken vanaf 2012 zo’n driehonderd Nederlanders naar Syrië en Irak om zich aan te sluiten bij een jihadistische groepering. Inmiddels houden de autoriteiten vooral rekening met terugkeerders.
Ook dan is het belangrijk de rol van families te begrijpen, zegt Van der Zwan. “De kans bestaat dat families die nauwelijks van invloed waren op het besluit om te vertrekken, ook bij de terugkeer niet in staat zullen zijn om hun gezinslid te ondersteunen bij de re-integratie en deradicalisering.”
Onderzoek
Het is de eerste keer dat de rol van families van Syriëgangers zo uitgebreid is onderzocht. Het Wetenschappelijk onderzoek- en documentatiecentrum van het ministerie van justitie en veiligheid gaf opdracht tot de studie.
Op 30 juli 2018 wordt het onderzoek naar de rol en betekenis van families en uitreizigers gepresenteerd.
Dit is een fragment uit een artikel in Trouw. Ook de NOS besteedde aandacht aan het onderzoek van Weggemans, Van der Zwan en Liem. U kunt bovendien het volledige rapport lezen op de pagina van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum.