‘Nederland is geen stakingsland’
In 2017 werd er 32 keer gestaakt en dat is maar liefst zeven keer meer dan in 2016. Is Nederland een stakingsland geworden? ‘In Nederland werd niet veel gestaakt en er wordt nog steeds niet veel gestaakt’, dat zegt Barend Barentsen in EenVandaag van 1 mei 2018.
Hoogleraar arbeidsrecht Barend Barentsen geeft in EenVandaag aan we ook niet fanatieker zijn gaan staken. ‘De cijfers hebben in Nederland last van toeval, omdat er zo weinig gestaakt wordt. 2016 was radicaal laag, maar als er dan een sector, die normaal gesproken niet staakt ineens wel staakt, dan leidt dat tot een enorme toename.’
Volgens Barentsen worden de hoge cijfers van 2017 gekleurd door de grootschalige stakingen in het onderwijs. ‘En ook al was dat heel beperkt in vergelijking met andere landen, is het voor Nederlandse begrippen een hele grote sector die de werkzaamheden heeft neergelegd. Daarom slaan de cijfers zo hoog uit.’
Goed overleg
'Werknemers en werkgevers komen er over het algemeen in goed overleg wel uit. Het is, in tegenstelling tot de landen om ons heen, echt een stok achter de deur voor momenten dat ze er niet uitkomen, om te laten zien dat het menens is. En dan is het meestal niet langdurig. Een tweedaagse busstaking? In Frankrijk lachen ze erom,' zegt Barentsen in het Algemeen Dagblad.
Volgens Barentsen is het succes van een staking afhankelijk van hoeveel pijn en schade de werkgevers willen verdragen. 'Kijk naar de voorgenomen stakingsactie op Schiphol in 2016. Deze werd verboden door de rechter en moest in een andere periode plaatsvinden vanwege drukte en terrorismedreiging op de luchthaven. Enkel die stakingsaankondiging van de bonden, was voldoende. Voordat die nieuwe staking aan de orde was, was er een cao tot stand gekomen.'