‘Wat wetenschap zo mooi maakt’
Hart voor de wetenschap, daaraan heeft psychologisch onderzoeker Semiha Aydin geen gebrek. In een diepgravend college liet ze de scholieren van PRE Den Haag kennismaken met verschillende methoden van onderzoek doen. Een verhaal over mindfulness, betrouwbaarheid en rolmodellen.
Hoewel ze nog maar in 5 vwo zitten, komen de scholieren van Pre-University Den Haag de faculteit binnen alsof ze hier al jaren student zijn. Vol enthousiasme begroeten de PRE’ers elkaar, delen ze onderling koekjes uit en kletsen ze over hun weekendplannen. Het is duidelijk dat dit niet hun eerste college is. Ze zijn in oktober gestart met PRE en in dit tweede blok leren ze van gastsprekers alle ins en outs van onderzoek doen.
Vandaag is het de beurt aan Semiha Aydin (31). Vanuit haar achtergrond als psycholoog, onderzoeker en universitair docent vertelt ze de PRE’ers wat psychologie eigenlijk is en welke manieren van onderzoek doen er allemaal zijn in dit vakgebied. Hiervoor licht ze de verschillende onderzoeken toe die ze deed in haar academische loopbaan, van bachelorscriptie tot proefschrift.
Mindfulness
Aan de hand van haar masterscriptie over mindfulnesstherapie leren de scholieren bijvoorbeeld wat een controlegroep is en hoe je toetst of een ‘actief ingrediënt’ ook hetgeen is wat verschil maakt. ‘Om te zien of mindfulnesstherapie effectief is bij mensen met een angststoornis, vergeleken we twee groepen mensen: een groep mét en een groep zonder deze therapievorm. Het liefst wil je de mindfullnessgroep dan vergelijken met een therapievorm die op alle vlakken identiek is, behalve het ‘ingrediënt’ mindfullness. Ook wil je het liefst dat de mensen in beide groepen zo veel mogelijk op elkaar lijken.’
Bij de bespreking van haar PhD komen er weer andere methoden langs. Zo onderzocht ze kwantitatief (met statistiek) hoe vaak huisartsen bij patiënten denken aan de diagnose angststoornis en kwalitatief (met diepte-interviews) welk denkproces er onder het stellen van diagnoses ligt. ‘Zo zien we dat verschillende onderzoeksmethoden elkaar kunnen aanvullen en verrijken.’
Eerstegeneratiestudent
In haar uitleg gaat Semiha uitdagende statistische termen niet uit de weg, zoals validiteit of betrouwbaarheidsinterval. Ze vertelt waarom: ‘Zeker in tijden van social media waarin wetenschappelijk onderzoek wordt verdraaid, wil ik uitleggen wat iets complexs als een betrouwbaarheidsinterval is.’
Toch is het college niet alleen theoretisch. Zo staat Semiha bewust uitgebreid stil bij haar pad, zoals hoe ze voor psychologie heeft gekozen en waar ze nu staat in haar carrière. Ze deelt ook dat zij eerstegeneratiestudent is. ‘Dit laatste deel ik niet omdat het een belemmering hoeft te zijn, maar omdat het wel goed is om je er bewust van te zijn. Bijvoorbeeld als je merkt dat je als eerstegeneratiestudent sommige dingen over de universiteit niet vanuit jezelf al weet. Dat is totaal niet erg, maar dan is het wel goed om rolmodellen te zien voor wie dit ook het geval was. Dat normaliseert sommige worstelingen en geeft moed.’
Deze eerlijkheid waardeert scholier Finne (16) zeker. ‘Ik vond het college erg leuk en ik heb nu een goed beeld van het onderwerp psychologie. Daarnaast vond ik het interessant dat ze ook haar eigen ervaringen met ons deelde. Bijvoorbeeld wanneer ze vertelde dat ze pas op het laatste moment voor de studie psychologie heeft gekozen, maar dat dit toch heel goed heeft uitgepakt.’
Een leerzame ervaring
Semiha geeft ook blijk van de uitdagingen van wetenschappelijk onderzoek doen. ‘Ik werkte in 2013 mee aan een artikel dat pas in 2022 is gepubliceerd. Soms is wetenschappelijk onderzoek echt een zaak van de lange adem. En dan nog is één onderzoek niet genoeg om brede conclusies te kunnen trekken. Maar dat is ook wat wetenschap zo mooi maakt: het niet weten en het willen weten.’
Voor Berna (16) is het hoge niveau van het college precies waarvoor ze hier zit. ‘Ik heb gekozen voor PRE-University omdat het me interessant leek en ik me alvast wilde voorbereiden op de universiteit.’ Die voorbereiding vindt ze in meer dan alleen de inhoud van de lessen. ‘Door deze gastcolleges doe ik vooral nieuwe vaardigheden op. Ik merk bijvoorbeeld dat ik kritischer ben gaan denken. Ik kom verschillende scholieren en docenten tegen die allemaal anders denken dan ik en dat is leerzaam.’
Ook voor Semiha is het een leerzame ervaring. ‘Ik denk dat wij wetenschappers soms iets te veel in een bubbel leven en dat we snel aannemen dat iets algemene kennis is. Terwijl we juist ook veel kunnen bijdragen door alleen al – zoals vandaag –jongeren te laten ervaren hoe bijvoorbeeld sociale angstklachten voelen. Dit college was voor mij dan ook een geweldige uitdaging om die vertaalslag te maken.’
Tekst: Iris Kole
Foto's: Nesie Junyi Wang