Leerlingen PRE Leiden ontvangen hun diploma: ‘Het cohort van de transformatie’
Tijdens een ceremonie vol speeches, muzikale begeleiding en loftuitingen kregen de leerlingen van Pre-University College Leiden na twee jaar intensief leren hun diploma’s uitgereikt. Met voor twee studenten nog een extra pluim, namelijk de jaarlijks uitgereikte Jan Kijneprijs voor het beste onderzoeksproject.
‘Het cohort van de transformatie’, zo typeert interim-onderwijscoördinator Esrih Bakker deze lichting PRE’ers in haar toespraak tijdens de diploma-uitreiking. Het gaat om 82 leerlingen die dit jaar hun Pre-University-traject succesvol afrondden. Twee jaar lang leerden ze gedurende vijf blokken wat wetenschap is, hoe je het zelf bedrijft en hoe je het communiceert naar de maatschappij.
‘Jullie begonnen als het cohort van de hulpvragen’, vertelt Esrih lachend. ‘Vragen als: “Mevrouw waar zijn de snoepautomaten?’’ Of: “Help mevrouw, de jus d’orange is op.’’ Rond de zomervakantie veranderde dit en werden jullie steeds zelfstandiger. Jullie gingen bijvoorbeeld zelf op zoek naar begeleiders voor jullie onderzoeken of kregen het voor elkaar om aanwezig te mogen zijn bij eerstejaarscolleges. Deze proactieve houding en jullie harde werk hebben er dan ook voor gezorgd dat jullie nu getransformeerd zijn tot echte studenten.’
MDMA en exomanen
Als het gaat om hun eigen onderzoeksprojecten, de laatste proef in het PRE-traject, zijn de leerlingen inderdaad moeilijk van echte studenten te onderscheiden. Ze verdiepten zich onder andere in de veiligheid van cipiers, autismevriendelijke schoolpleinen, wat MDMA doet met je lichaam en hoe je een exomaan vindt. Al deze onderwerpen onderzochten ze, naar zeggen van hun begeleiders, vaak op of zelfs ver boven het niveau van de gemiddelde bachelorstudent.
Toch kunnen er zelfs in zo’n getalenteerde groep nog uitblinkers zijn, want behalve cum laude diploma’s en eervolle vermeldingen werd zoals elk jaar ook de Jan Kijneprijs uitgereikt. Dit is de prijs voor het beste eindproject onder de PRE’ers. De bokaal ging dit jaar naar Pepijn Oosten en Job van Eek van het Atheneum College Hageveld.
Met de snelheid van het licht
Pepijn en Job begaven zich voor hun project op het snijvlak van de natuur- en wiskunde. Ze onderzochten complexe analyses in de wiskunde en Lorentztransformaties in de natuurkunde. De Lorentztransformatie is een manier om aan te geven hoe ruimte-tijd transformeert als je de snelheid van het licht benadert. Ze hebben gekeken hoe deze twee fenomenen samenhangen.
Hun begeleider tijdens dit ambitieuze project was Dr. Garnet Akeyr (31). ‘Ik had nooit gedacht dat Pepijn en Job voor dit onderwerp zouden kiezen. Ik gaf ze tijdens onze eerste bijeenkomst een aantal opties en deze was verreweg de lastigste. Dat vind ik zo indrukwekkend aan Pepijn en Job. Ze weten wat ze willen doen en ze gaan ervoor. Bovendien zijn ze niet bang om uitdagingen aan te gaan. Pepijn heeft bijvoorbeeld op eigen initiatief een visualisatie gemaakt van hoe het er in een ruimteschip uit zou zien als de snelheid van het licht bijna wordt bereikt.’
Het moge duidelijk zijn dat Akeyr trots is op zijn studenten. Hij is zelfs zo blij met hun werk dat hij het wil gaan gebruiken voor zijn eigen colleges. Gevraagd of hij volgend jaar weer wil begeleiden, antwoord Akeyr dan ook bijna sneller dan het licht: ‘Dit was mijn eerste jaar als begeleider Pre-University, maar ik zou het volgend jaar zo weer doen, in een oogwenk.’
Uitzonderlijke kans
Ook voor andere leerlingen was het onderzoeksproject het hoogtepunt van PRE, bijvoorbeeld voor Quirijn (16). ‘De begeleiding die je tijdens je project krijgt van echte onderzoekers is toch wel heel anders dan de begeleiding op school. Je krijgt echt een uitzonderlijke kans.’
Net als zijn medestudent Sabine (17) vertrekt Quirijn waarschijnlijk naar Delft om zijn onderzoekscarrière daar voort te zetten. Na de zomer staat het cohort van de transformatie dus opnieuw een grote verandering te wachten. Toch zal ook niet alles direct veranderen, vermoedt Sabine. ‘Quirijn en ik zitten allebei nog in het bestuur van studievereniging PREUnion. We zijn daardoor goede vrienden geworden met elkaar en met een hoop anderen uit ons cohort, dit is dus vast nog geen definitief afscheid.’
Tekst: Iris Kole
Fotografie: Eric van den Bandt